Α Ρ Α Γ Ε !

Να το θυμάσαι ποιοί λυγμοί ήσαν πιό υγροί,
και ποιές χαρές ντυμένες πιό μασκέ.
Ποιές προσβολές σταθμοί σαν φυλακή,
και ποιές πληγές χαμένες οι μισές.
Μη λησμονάς ποιοί οι σοφοί και ποιοί οι ανθρωπιστές,
και ποιοί τσακίζαν κόκκαλα και λένε τώρα ευχές,
και πόσο λάμπει η ομορφιά του < τάδε > απλανούς ,
μιάς και μαντεύεις έντρομος ύποπτους οιωνούς.
Πήδα βρε πήδα ! Άραγε το ζείς αυτό πού ζείς΄,
ή πήδα και πήδα ισορρόπησες μεταίωρος και σύ.
Μεταίωρος κι` αθάνατος σ`επάλξεις βιβλικές ,
σαν άρχοντας αιώνιος στου κόσμου τις σκεπές,
σαν δούλος απειθάρχητος στις δέκα εντολές!
Σαν να λυπ'ασαι , που σαν τέρας, που είσαι, σε μισώ,
και σαν βραδύγλωσσος αρθρώνω το ερωτηματικό :
Τί μ`απειλείς , πώς το τολμάς αυτό .
Γιατί είσαι σύ και όχι εγώ ο αθάνατος .
Κύμα στο κύμα άραγε θ`αντέξει το σκαρί΄
Κύμα στο κύμα άραγε με πνίγει αυτό ή εσύ .

ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΚΥΚΝΕΙΟ ΑΣΜΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Ανεμόεσσες ζωντανές εικόνες πλημμυρισμένες με τους συριστικούς ή υπόκωφους ήχους -τρυγμούς , τις ανάσες- μελωδίες , πού παράγονται αφειδώς από το χαρωπό αγγάλιασμα των ευλίγιστων σταχυών , από τις θωπείες των ανέμων στα δαιδαλώδη σχήματα των λυγερών κλαριών των δένδρων , από τους πομπώδεις παφλασμούς των αεικίνητων κυμάτων στα βότσαλα , στις αμμουδιές ,στα βουερά σπήλαια , στά μυρωδάτα φαράγγια

Οδοιπορικές διαδρομές στά σιγμοειδοέρποντα υγρά μονοπάτια των πεδιάδων , των λόφων , των ευωδιαστών δασικών διαδρομών ,των χορταριασμένων κάστρων , ανάμεσα στα αγουροξυπνημένα σαλιγγάρια , τις παγγιασμένες πέρδικες , τα βιαστικά τρυγόνια μέσα στα ανθισμένα λιόδενδρα των προσιτών και μή οροπέδιων , με παρέα τον παιανίζοντα μουσικό οργασμό του ξύλινου ευθύαυλου στον ρυθμό των ασκήσεων αναπνοής , σε συνήχηση με το γάργαρο κελάρυσμα των παιχνιδιάρικων ρυακιών και το απαστράπτον κουρτάλισμα των γελαστών καταρρακτών ,σε ανώνυμους ή επώνυμους γκρεμούς , είναι το αναπαυτικό όνειρο , είναι το ιαματικό όραμα , είναι το αιώνιο κύκνειο άσμα της φύσης ।

ΑΣ ΠΟΥΜΕ

Λάμνοντας μονόπλευρα μονόκοπες λέμβους ,
περιστρεφόμαστε ( πέριξ του εαυτού μας δηλαδή )
ιδιαιτέρως περιαυτολογώντας δυστυχώς ,
και αυτοονομαζόμενοι κορωνίδα της δημιουργίας
παράγουμε , ασύδωτα , λάθη και παραλήψεις ।
Καί πώς και πότε αποδεικνύονται τα λάθη αυτά !
Να ερωτήσουμε τού δικαστές του Σωκράτη ή και τον ίδιο , ας πούμε ।
Να ακούσουμε τον Πάπα να ζητάει συγνώμη γιά τις σταυροφορίες , ας πούμε !

Να διαβάσουμε τι συνέβει διαχρονικά στο νησί Δήλος !
Να θυμηθούμε ποιά μέρα και από πού άρχισε η Ελληνικη επανάσταση του 1821 !
Να διερωτηθούμε γιατί βραβεύτηκαν με Νόμπελ ο Μπεκερέλ και οι Κιουρί , ας πούμε !
Να ερευνήσουμε τι συνέβη με τον ερευνητή , επιστήμονα Βίλχελμ Ράϊχ , ας πούμε !