και ποιές χαρές ντυμένες πιό μασκέ.
Ποιές προσβολές σταθμοί σαν φυλακή,
και ποιές πληγές χαμένες οι μισές.
Μη λησμονάς ποιοί οι σοφοί και ποιοί οι ανθρωπιστές,
και ποιοί τσακίζαν κόκκαλα και λένε τώρα ευχές,
και πόσο λάμπει η ομορφιά του < τάδε > απλανούς ,
μιάς και μαντεύεις έντρομος ύποπτους οιωνούς.
Πήδα βρε πήδα ! Άραγε το ζείς αυτό πού ζείς΄,
ή πήδα και πήδα ισορρόπησες μεταίωρος και σύ.
Μεταίωρος κι` αθάνατος σ`επάλξεις βιβλικές ,
σαν άρχοντας αιώνιος στου κόσμου τις σκεπές,
σαν δούλος απειθάρχητος στις δέκα εντολές!
Σαν να λυπ'ασαι , που σαν τέρας, που είσαι, σε μισώ,
και σαν βραδύγλωσσος αρθρώνω το ερωτηματικό :
Τί μ`απειλείς , πώς το τολμάς αυτό .
Γιατί είσαι σύ και όχι εγώ ο αθάνατος .
Κύμα στο κύμα άραγε θ`αντέξει το σκαρί΄
Κύμα στο κύμα άραγε με πνίγει αυτό ή εσύ .
