Ανάλαφρο ρυτίδιασμα στο μολυβί της θάλασσας , η αύρα ,διαχέεται ραπίζοντας - όλο ευωδιά ιώδιου - τις άγριες θυμωνιές ,
σε συνεφάκια βιαστικά σηκώνοντας , τις άμμους της αλάνας ,
π`ανοίγεται , χαρίεσσα κι` ευρύχωρη , από αέναες ριπές ,
του Αίολου κατόρθωμα , στούς χρόνους , που φύγαν πίσω , σαν αστραπές !
Αναδυόμενες σε προσκαλούν , κλίμακες λαξεμένες ,
σε λατομεία πανάρχαια , πού βούλιαξαν μετά ,
κι` αρχίζουν τώρα απότομα , τελείως ξεκομμένες ,
από την ίσαλο γραμμή , πρός δυσμάς ή ανατολάς ,
μετέωρες , δυσπρόσιτες , όλο μύθους λευτεριάς !
