Ή ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ

Να καλπάζει  - ελεύθερα πολιορκημένος - ο προσωπικός δημιουργικός χρόνος μέσα από αριστοτεχνικές χρήσεις , και όχο μόνο , του ενέσιμου ορθού λόγου  , από τα μή και τα απαγορεύεται εποχών , πού μας φορούν γεννοφάσκια ή μπερέδες Τσε Γκεβάρα ή εποχών , πού , ύποπτες αυθεντίες  των βαρύγδουπων πανεπιστημιακών  ιδρυμάτων , των ακαδημαϊκών εδρών , των μεταλλαγμένων βάθρων της βουλής , των συλητών της δύναμης του πεζοδρομίου , των σφετεριστών της συναίσθησης της ευθύνης , πού έσπρωξε με το εσωτερικά αυτοπυρπολούμενο για τον καθένα πρόσταγμα  " η ταν ή επί τας "  ....παράγουν ενταφιάσιμο . πολιτισμό .

Και άν σκοντάφτει , δεν πέφτει σού λέω , δεν ανατρέπεται , μόνο ανασκουμπώνεται και κάτι μαγειρεύει .

Και να πού κάθε τόσο εξακοντίζεται σαν δόρυ πορφυρό .

Δεν έχει λέπια και οστά και σάρκα και αίμα ..

Είναι το θεριό , πού κάποτε θα τόλεγαν θεό .και απ`τα τραγούδια μαίνεται σαν θρύλος δίχως ψέμα .

Και κάθε τόσο έμοιαζε σαν Γόρδιος δεσμός . Και έμεινε έτσι ,  και έτσι θε να μείνει : άλυτος σαν την ζωή και σαν τον θάνατο !