THE SHOW IS ON

The show is on, life performs mean tricks,
it draws and builds our wrinkles,
just filling our heads with dreams ;
then we are braking our backs
to earn our day`s blood ,
tearing each other apart !
The masks that life carves on our face ,
show the world`s desgrace ,
present the faults we are called to pay ,
 trespassing , if we may !

 ,

ΣΚΟΝΤΑΦΤΕΙ Ο ΗΛΙΟΣ ΣΤΗ ΓΗ .

Σκοντάφτει ο ήλιος στη γή και φωτίζει και βλέπω την φθηνή σου φορεσιά .

Κρύβεσαι μήπως φανείς έτσι πού είσαι και βγαίνεις πάλι μόνο στη σκιά .

Σαρδόνιο γέλιο γελάς για το κλάμα , πού ήσουνα αιτία του κρυφή .

Όπλα πουλάς , ξεπουλάς , κι`αγοράζεις.

Λογαριάζεις  πόσο κοστίζουμε , τάχα , και σαρκάζεις !

Μέσα από το ασύρματο μιλάς , μηρυκάζεις ! και κάποιος στους αντίποδες γελά ! 

Μα δεν το αντέχεις το φώς , δεν σού πάει και στο σκοτάδι μας τραβάς .

Καί  όπου να πας να κρυφτείς θα σε δώ !

Θα σε φωτίσω νιότης φώς , και έπειτα ρώτα, ρώτα  εσύ ποιός ! 

Νούφαρα στο χώμα φύτευα !

Παραλίες με ψόφια φύκια , αλμυρή θανάτου.....άποψη ;
Πανηγύρι με νεκρική κραυγή , βάθρο με σιωπηρό ομιλητή !
Αίμα ποτάμι στο δρομάκι με τις πόρτες ;
Γρήγορες σφαίρες στο μάρμαρο επάνω ;
Ζωή πού πήραν μαζί τους ζεστά .
Νούφαρα στο χώμα φύτευα !
Βάρκες με κουπί μόνο ένα , νοερή η βατομουριά καρπίζει ;
Κόλποι από σάρκα και σταυρούς , πληγές πού θα ψαρέψουμε ! 

Λ Ι Γ Ο Α Ε Ρ Α

Λεωφόρους αλωνίζω όλη μέρα  - λίγο αέρα .

 όλο ασθμαίνω , λαχανιάζω σαν να τρέχω  ,

γιατί κάρβουνο στους πνεύμονές μου έχω ,

πολεμώντας ν'αναπνεύσω λίγο αέρα ,

λεωφόρους αλωνίζω όλη μέρα .

Πώς φοβάμαι , πώς διστάζω να μιλήσω πώς κομπιάζω 

να σου πώ πως σε μισώ με ένα τρόπο αδειανό ,

να σου πώ πως είσαι τέρας με ουρά και με φωτιά 

και με μιά φωνή ληγμένη , λιγδιασμένη , διαταγμένη !

Μία τέχνη γεννημένη ειδικευμένη να εκτονώνει 

και να πίνει ότι ματώνει 

και στα χέρια σου εργαλεία σχιζοφρένειας 

μιάς μητρότητας - πατρότητας Οιδιπόδειας !

Σε χαράδρες του βυθού  σε οροπέδια - λίγο αέρα !

ανεβαίνω - καταδύομαι  , γκάζι -φρένο 

τηλεόραση - παρμπρίζ μπερδεύω,

πολεμώντας ν'αναπνεύσω λίγο αέρα ,

στις πεδιάδες στους αγρούς στα όνειρα  - λίγο αέρα !

 Πώς φοβάμαι ,πώς διστάζω να μιλήσω πώς κομπιάζω ,

να σου πώ πως σ'αγαπάω με τον τρόμο πού γερνάω 

σε ένα κόσμο άνω - κάτω , πού ανήκω και πού χάνω    .

Έκφραση περιορισμένη  κλειδωμένη ,

μέσ'τα χείλια μιά βρισιά αμπαρωμένη

καί στα αυτιά μας λόγια δευτερεύοντα

η ασύδοτη γενοκτονία κάθε εχέφρονα !

WANDERING AND WONDERING

I am wondering as I am wandering if you can feel the miraculous grandure of it all ?

 

Ξυπνάει με ρίγη το μουσκεμένο λιβάδι και μαγεμένο από το μεγαλείο μεταδίδει το ζωογόνο συναίσθημά του σε όποιον έχει τις αντένες να το μοιραστεί με χαμόγελο !