Κι`ότι άν είδα, ήταν όραμα τυφλών,
Κι`ότι δεν είδα μετουσιώνεται στο είμαι,
Κι`άν ότι είδα σας το εμπιστευθώ,
τότε δεν θ`άμαι εγώ αυτός που είμαι.
Κι`ότι αν είμαι, δέν είναι ορατό,
Κι`ότι δεν είμαι είναι αυτό που θέλεις,
Κι`άν ότι είμαι σας το εκμυστηρευτώ,
τότε δεν θ`άμαι εγώ αυτό που βλέπεις.
Κι`ότι αν λέω μοιάζει τραγούδι των τραυλών,
Κι`ότι δεν είπα το προδίδει ο θυμός της πανσελήνου,
Κι`άν ότι πώ θα σας το εγγυηθώ,
τότε είμαι ο βοών στο μέσον της ερήμου.
Κι` ότι άν άκούω , σβήνει ανάδελφη ηχώ,
Κι`ότι δεν άκουσα άδει ριζίτικα στο Σπήλι,
Κι` άν ότι άκουσα σαλεύει μέσ` απ`το πνευστό,
τότε θα είμαι Κέρβερος στην δυαδική μου πύλη.
Κι`ότι άν γράφω , ενέχει νόημα κρυφό,
Κι`ότι δεν έγραψα διαβάζεται στο κύμα ,
Κι`άν ότι έγραψα βροντάει από καϋμό,
τότε δεν ξέρω τι είμαι σε τροχειά και είναι κρίμα.
