Όσο το ασύλληπτο παρόν γίνεται αναγνωρίσιμο παρελθόν ,
τότε η αίσθηση του μέλλοντος , πού γίνεται στιγμιαίο παρόν και φορτίζει το διαρκές παρελθόν ,
θα μετουσιώνεται σε ένα διαστελλόμενο παρόν αμφίδρομα προς το παρελθόν και το μέλλον
με αποτέλεσμα οι ωκεανοί της πολύχρωμης ζωής να ορίζουν την έννοια της ζητούμενης αείζωης περιπέτειας !
Όσο και άν ο συνειρμός σου περί το παρόν, το μέλλον και το παρελθόν τείνει να μου γίνει κατανοητός , διαβάζοντάς τον αρκετές φορές , μένει η σκέψη μου μετέωρη και αναζητάει να πατήσει κάπου σταθερά , ίσως στον αντικατοπτρισμό του βουνού στα νερά της λίμνης , ίσως πορφυρά υπερεαλιστικά σχήματα πού ζωγραφίζεις στον ουρανό .
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν να μας πειράζει, πού έχουμε εμπλακεί στις έννοιες του πριν, του τώρα, του μετά,του χθές, πού αύριο θάναι προχθές και του αύριο , πού αύριο θα είναι σήμερα ........και οι πορφυροί ουρανοί θα ζωγραφίζουν σε όλα τα χρώματα κάθε λογής πίνακες και στα δύο ημισφαίρια και άν δεν φουσκώνει ο Αίολος τα μελτέμια , θα παραμένει ο αντικατοπτρισμός στην λίμνη να μας προτρέπει να πάμε για βαρκάδα !
Διαγραφή