Αν oί Γόρδιοι Δεσμοί αντιμετωπίζονται με έκθεση - ενώπιον όποιων τρίτων - μέσω Αλεξανδρόμορφων αποφάσεων !! τότε ας εκτεθούμε και ας μετρήσουμε με χάρη την αντοχή των Δεσμών μας με το παρελθόν μας, όταν εξαντλούμε την προσαρμοζόμενη ελαστικότητά τους και δραματικά απλώνουμε τα συστατικά του DNA μας - με αμφίβολα τεχνάσματα - πέραν των ορίων του Γαλαξία ,με θάρρος, θράσος και έλλειμμα , φεύ, φαντασίας , καθώς και συναίσθησης της πραγματικότητας .
Πληροφορίες
- SSBRIL
- ΑΘΗΝΑ, ΑΤΤΙΚΗ, Greece
- ANYONE TO JOIN THE CLUB OF THE MISSING ONES INTO THE EVER LASTING HOPES ?
Τετάρτη 25 Ιουνίου 2008
ΣΤΗΝ ΑΓΓΑΛΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΟΡΦΕΑ
Απέραντο αεικίνητο κάτοπτρο , το μαύρο λαμπερό πέλαγος στην στίλβουσα αστροφεγγιά ,
σιγοψιθυρίζει ανέμελο , στις συχνότητες των άπειρων εναλλασσόμενων κυματισμών του ,
επαναλαμβάνοντας υπομονετικά και ακούραστα , όλες τις πληροφορίες επι παντός επιστητού,όπως ,γιά το θρόϊσμα των φύλλων της ευθυτενούς δρυός ,ή την βιοχημική σύσταση της λάβας , ή ποιά ένωση στο αίμα μου παράγει αναζήτηση γιά ελευθέρια ή γιά τον κώδικα του DNA , και βέβαια γιά ποιά αιτία τα γνωστά αξιώματα ισχύουν μόνο στην Ευκλείδεια Γεωμετρία .
Κι` ενώ λούζομαι ευτυχής ρεμβάζοντας τα κύματα στην ακρογιαλιά μεσ` το σκοτάδι θαυμάζω παρατηρώντας να σπινθηρίζουν , γλιστρώντας στις παλάμες , στις ωλένες , στούς ώμους , στο στήθος στους μηρούς , σ`όλο μου το σώμα , σαν αόρατες πυγολαμπίδες , άγνωστης προέλευσης λάμψεις ασημίζουσες και αισθάνομαι τυχερός , που τις είδα .
Κι`αναπαύομαι , τουλάχιστον ελεύθερος , στην λατρεμένη αγκαλιά του θεού Μορφέα ,
μεστός από σπάνια θαλπωρή , σε ανάλαφρο λίκνο μετέωρο στην ανατολή ,
ενώ με τυλίγει η ζωογόνος αναπνοή της υγρής ευωδιαστής χλωροφύλλης
από δαιδαλώδη λιόδενδρα ανθισμένα πλάϊ στις κληματαριές ,κόντρα στον ήλιο ,
στου οποίου την πορφυρή μονόφθαλμη , σφηνοειδή προοπτικά , νεογέννητη ματιά ,
επαφίεται απόλυτα μοιρολατρικά , ο παλμός της πρόσκαιρης καρδιάς μου ,
κάθε μυριοστό κλάσμα του χιλιοστού του βιαστικού δευτερόλεπτου ,
κάθε ώρα ,κάθε ημέρα , κάθε έτος , κάθε αόριστη αιωνιότητα .
Ζυγώνω λοιπόν , αντιπαρερχόμενος τους γνωστούς αστερισμούς σαν τον Υδροχόο ,
δρασκελίζοντας τον μικρό Γαλαξία μας προς τα σύνορα του ολογραφικού σύμπαντος ,
κολυμπώντας άϋλος , μετουσιωμένος εξελικτικά σε αιθέρα και φωτόνια ,
ατην ανωνυμία του εγώ και του είμαι , του διεκδικώ ,του επιθυμώ , του ελπίζω .
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου