Αγγίζω την δειλή υγρή παλάμη μου , τολμηρά ,
στο στλιπνό σώμα μιάς φωνακλούς καμπάνας ΄
απ`εκείνες , πού μεταμορφώνονται σε ντελάληδες,
πάνω απ`τον Ισθμό και την Αρχαία Δίολκο ,
απ`του όσιου Πατάπιου την κρεμαστή ιερά μονή ,
με φόντο : Κεχριές , Κόρινθο , Σελιανίτικα , Αίγιο ,
και η παλάμη μου κολλάει βεντούζα στο σίδερο .
Θερμοκρασία περιβάλλοντος : Μηδέν βαθμοί Κελσίου .
Η ορατότητα διαυγής σε φυσικό γεωπολιτικό χάρτη
απ`τις πηγές του Λουτρακίου , στην Ζήρεια μέχρι Αρτεμίσιο.
Ξερό ψωμί , καφές πικρός , γαλάζιος ουρανός ,γαλήνιος.
Το λουκούμι λιγώνει . Με ισορρόπησαν τ`ανθισμένα Γεράνεια .
Ο τέτερτος κι`ο πέμπτος αιώνας δρασκέλισαν προς την ιστορία ,
όπως οι όποιοι ξεχασμένοι προηγούμενοι και επόμενοι ,
σαν τον δέκατο τρίτο πρός τον μεσαίωνα , σαν τον εικοστό ,
και τώρα στην αυγή του εικοστού πρώτου προσκυνάμε μετέωροι
το άγαιο σκήνωμα , ενδεδυμένο στωϊκά , γήϊνα άμφια .
στο στλιπνό σώμα μιάς φωνακλούς καμπάνας ΄
απ`εκείνες , πού μεταμορφώνονται σε ντελάληδες,
πάνω απ`τον Ισθμό και την Αρχαία Δίολκο ,
απ`του όσιου Πατάπιου την κρεμαστή ιερά μονή ,
με φόντο : Κεχριές , Κόρινθο , Σελιανίτικα , Αίγιο ,
και η παλάμη μου κολλάει βεντούζα στο σίδερο .
Θερμοκρασία περιβάλλοντος : Μηδέν βαθμοί Κελσίου .
Η ορατότητα διαυγής σε φυσικό γεωπολιτικό χάρτη
απ`τις πηγές του Λουτρακίου , στην Ζήρεια μέχρι Αρτεμίσιο.
Ξερό ψωμί , καφές πικρός , γαλάζιος ουρανός ,γαλήνιος.
Το λουκούμι λιγώνει . Με ισορρόπησαν τ`ανθισμένα Γεράνεια .
Ο τέτερτος κι`ο πέμπτος αιώνας δρασκέλισαν προς την ιστορία ,
όπως οι όποιοι ξεχασμένοι προηγούμενοι και επόμενοι ,
σαν τον δέκατο τρίτο πρός τον μεσαίωνα , σαν τον εικοστό ,
και τώρα στην αυγή του εικοστού πρώτου προσκυνάμε μετέωροι
το άγαιο σκήνωμα , ενδεδυμένο στωϊκά , γήϊνα άμφια .
Με πολύ ευαισθησία δοσμένο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΎστερα μηλάνε για ποίηση.
Ας ρίξουν μια ματιά στα καθημερινά ημερολόγια.
Θα βρούν θησαυρούς παρατημένους...
πως ένας άνθρωπος με ευαισθησίες μας βοηθάει να δούμε με άλλα μάτια και να εκτιμήσουμε κάποια μέρη που έχουμε επισκεφθεί και έχουμε δει φορώντας παρωπίδες !
ΑπάντησηΔιαγραφήΡένα
και μετερχόμεθα κομψές μεθόδους να αναζητήσουμε - έστω και ψηφιακούς τρόπους - για να σηκώσουμε το ασήκωτο παραπέτασμα της όποιας παρωπίδας μας περιορίζει να θαυμάσουμε ο ένας τον άλλο στην μορφή , που έχει, και την οποία διατηρεί και μετα τον φυσικό του θάνατο, και πού μας θεραπεύει αυτή η αναζήτηση , διότι εμπεριέχει αγαθή χρήση της εικόνας του λόγου και για τους τυχερούς μιας γλυκιάς ματιάς και ίσως ένός ασπασμού έστω και τελευταίου .
ΑπάντησηΔιαγραφή