ΣΤΙΣ ΑΤΡΑΠΟΥΣ ΤΟΥ ΧΩΡΟΧΡΟΝΟΥ

...και ταξιδεύω μεσ`του χορόχρονου ,εντός του χωροχρόνου ,τις ατραπούς , ενώ υποδύομαι και 

τραγουδώ ή απαγγέλλω και ορθώνω άσπρη σημαία ειρήνης ανάμεσα από τα στιχάκια και διαφωνώ και 

αντιδρώ και ρισκάρω , ανώνυμα ,να αρνηθώ να καταλήγω εθελοντής στάχτη στα τασάκια , και χάνομαι ,

 αόρατος να ! γίνομαι στο φώς και φωσφορίζοντας αιωρούμαι σε κάποιου παλκοσένικου τα δυαδικά 

σκοτάδια .... ...λέω , σαν βοώντα εν τη παρούσα ψηφιακή ερήμω , μη έμμετρο , σώνει και καλά , 

μονόλογο ....