Διαμαρτύρομαι αγέρωχος ενάντια στη φύση ,που ότι δεν ειναι μαχητό αργά το μεταλλάζει ,
κι`ενώ η μετάλλαξη μαίνεται κι`αιώνια καλπάζει ,
αποφασίζει απόλυτα ποιός χάνεται , ποιός ζεί .
Δέν τους μπορώ τους εμπαιγμούς στ`αλώνι .
Νάτος ο κόσμος θεατής στα θεωρεία της βουλής .
Δέν τους μπορώ τούς εμπαιγμούς στ`αλώνι ,
στ`αλώνι εςίμαι Διγενής , Δαυίδ , πολεμιστής .
Νάτος ο κόσμος θεατής στά θεωρεία .
Διορθώνω την πορία με εξάντες με ραντάρ .
Φώς χύνομαι και χυμάω να σ`αρπάξω .
Δρώμενα συνβαίνουν ανξάρτητα απο εμάς ,
κάπου στο ενυδρείο μας , πού ψάχνω .
Στηρίζομαι μεταίωρος στο θείο δεκανίκι ,
που καθε τί πολύτιμο με γρίφους το κοσμεί ,
που κρύβεται στη μύηση των εκλεκτών της Δύσης ,
κλέβοντας καθ`υποτροπή απ`την Ανατολή .
Στό πιό αγνό θανατηφόρο σου όραμα ,
Νάτος ο κόσμος θεατής στα θεωρεία της βουλής ,
Σόδομα - Γόμορα της Γραφής, ραδιενέργεια της στιγμής .
Νάτος ο κόσμος θεατής στ`αλώνι .
Μέ βαρύτητα και έλξη κι`αστραπής φωτόνια ,
μ`ουρανούς σημαδεμένους ταξιδεύω .
Τί βιασύνη! Χρώματα πρωτόγονα .
Τί κι`αν ζείς εσύ κι`εγώ πεθαίνω!
